Hasta için önemli ve hayatını çok büyük ölçüde etkileyecek kaybın veya kayıpların yaşanması ile ortaya çıkan hüzün durumunda “kronik keder hemşirelik tanısı” konulmaktadır.
“Kronik keder” hemşirelik tanısı nedenleri
- Sevilen veya kişi için önemli birinin kaybı
- Otizm
- Spina bifida (ayrık ya da açık omurga)
- Down sendromu
- Ağır psikiyatrik oluşumlar
- Kişinin postürünü (duruşunu) aşırı bozan skolyozis
- Zeka geriliği
- HIV
- Diyabettes mellitus
- Yas dönemi
- Uzuv kaybı
- Yangınlar (toplu mal kaybı)
- Kişinin çalışma hayatının sona ermesi
- Boşanmalar
- Şiddet görme
“Kronik keder” hemşirelik tanısı belirtileri
- Nöbet geçirme
- Sürekli ağlamaklı bir ruh hali
- Maddi sıkıntılar
- Manevi yokluk
- Yalnızlık
- Korku
- Huzursuzluk
- Ajitasyon
- Sosyal çevreden kendini soyutlama
- Fiziksel aktivite yetersizliği
- Günlük yaşam aktivitelerini yerine getiremesi
- Öz bakım eksikliği
- Rol çatışması
- Bakım vermesi gereken biri varsa bakım verememesi
- Sık sık hastalığa yakalanması
- İştah durumunun azalması
- Kilo kaybı
- Uyku örüntüsünde bozulma
- Psikolojik bozukluklar
- Depresyon
- Kendine zarar verme (sakat bırakma)
- İntihar etme (İntihar riski hemşirelik bakımı)
- Kendini ihmal etme
“Kronik keder” tanısı hemşirelik girişimleri
- Bireyin kendisini ifade etmesine fırsat sunulmalıdır.
- Kişinin acısı paylaşılmalıdır. Acısını içine atmasına izin verilmemelidir.
- Kişinin yanında sürekli birinin varlığını (karşılık beklemeden) bilmesi kişiyi rahatlatacaktır. Bu dönemde kişinin yalnız kalmamasına özen gösterilmelidir.
- Ailesi, yakın arkadaşları ve sağlık çalışanları tarafından kişi desteklenmelidir.
- Kişinin ağlaması kesinlikle engellenmemelidir. Çünkü kaybın arkasından yas yaşanması gereken bir dönemdir.
- Kişinin öz bakımı sağlanmalıdır. (Mümkünse hastanın kendisi öz bakımını gerçekleştirmelidir.)
- Kişiye uygun aktivite programları düzenlenmelidir.
- Kişiye özel diyet programları oluşturulmalıdır.
- Kişinin uyku örüntüsünde bütünlük sağlanmalıdır.
- Kişinin kendini ihmal etmesine, kendine zarar vermesine ve başka bir hastalığa yakalanmamasına dikkat edilmelidir.
- Bu dönemde kişide intihar riski olabilir. Kişi kesinlikle yalnız bırakılmamalıdır.
- Kişi günlük yaşam aktivitelerini devam ettirmesi için cesaretlendirilmelidir.
- Kişinin toplumdan kendini soyutlamasına asla izin verilmemelidir.
Bu içerik “Hemşirelik Akademisi” tarafından hazırlanmıştır.