Akademisyenlerle klink hemşirleri arasında bağ kuracak noktalardan biri de kongrelerdir. Kongrelerde edinilen bilgi ve birikimler kliniklere uyarladığı taktirde bakımın kalitesi artacaktır. Buda hizmet alan hastanın memnuniyetini ve iyileşmesini hızlandıracaktır. Ama ne yazık ki durum böyle olmamaktadır. Akademik çevreler kendi aralarında kongre düzenlemekten öteye geçemiyorlar. Bu kongrelerinde kliniğe yansıması olmadığı için kongreler bakımın kalitesini ve hemşireliğin kalıplaşmış dinamiklerini değiştirememektedir.
Klinik hemşirelerinin kongrelere kayıtsız kalmasının en önemli 2 sebebi;
- Kongrelere katılım ücretlerinin çok fazla olması. (Bir hemşire maaşının yarısına yakınını kongrelere ödemek istemiyor!)
- Kongrede verilen sertifakanın klinisyen hemşirelerine mesleki kariyer olarak bir artı katmaması. (Mevcut çalışma sisteminde klinisyenlerin pragmatik bir etki görmedikleri için katılmama durumları söz konusudur.)
Bu iki engellin çözümü için;
- Kongreler eğitime yönelik olmalı lükse yemeye içmeye yönelik olmamalı. 5 yıldızlı bir otel yerine 3 yıldızlı bir otel kongre maliyetini ciddi oranda düşürür. Ama bu durum kongreyi düzenleyen camianın saygınlığını gölgeler düşüncesiyle pek tercih edilmemektedir. Akademisyenlerin dış dünyaya açılması için bu olmazsa olmazdır. Diğer türlü fikir alışverişleri kendi camialarından öteye geçemeyecektir. Uygulamaya ve sahaya dönüşmesi zorlaşacaktır.
- Sağlık Bakanlığı kongre düzenleyicilerle iletişime geçip belirli bir kontenjanı kendi sağlık çalışanlarının gelişimi ve değişimi için finansal olarak karşılamalıdır.
- Görev yetki ve sorumluluk verilirken eğitim düzeyi katıldığı eğitimler ve sertifikalar göz önünde bulundurulmalıdır.
- Kongrelere basının ilgisi çekilmeli ve kongrede edinilen her türlü bilgi basın tarafından sınırsız paylaşabilmeli. (Unutmayalım bilgi paylaştıkça çoğalır.) Bazı kongrelerin basına kapalı olması yada basının katılımı için ücret talep edilmesi gerçekten beni üzen bir durum.
Peki bu kongrelerin düzenlenmesinin amacı nedir?
Kongreler sadece akademisyenler arasında bilgi birikim ve araştırmaları paylaşmak için yapılmamaktır. Akademik kariyerde ne yazık ki kongrelere katılım ciddi önem arz ediyor. Araştırma görevlileri mesleki kariyerlerini artırmak için ciddi ücretler ödeyerek katılmaktadır. (Bir çok üniversite araştırma görevlilerinin ne yazık ki katılım ücretlerini karşılamamaktadır.)
Gönül ister ki kongreler klinik hemşireleri, akademisyenler ve halkla iç içe olacak şekilde gerçekleşsin ve büyük bir etkileşim olsun. Ama ne yazık ki bu durum şuan bir hayal. Böyle bir kongre gerçekleşmesi için kongre katılım ücretleri uygun düzeyde olması gerekir. Katılımın çok olması Akademisyen çevrenin CV'lerindeki önemini yitirtecektir. Bu durum ise organizatörlüğü üstlenen şirketin ve akademik çevrenin lehine değildir.
Serhat GÜN