Çağdaş dönem hekimliğinin temel ilkeleri sağlığın korunması, geliştirilmesi, sürdürülmesi,uzun ve mutlu yaşam için girişimler olarak tanımlanabilir.
Holistik Görüş : Birey çevresi ile bir bütündür. Hastalık ve sağlık diye bireyin hayatı bölünemez.
Wislow 1923 yılında halk sağlığını tanımlamıştır. Halk sağlığı organize edilmiş toplumsal çabalarla, çevrenin sağlık koşullarını düzelterek, bireylere sağlığı koruma bilgisi vererek, bulaşıcı hastalıkları önleyerek, hastalıkların erken tanı ve koruyucu tedavisini sağlayacak hekim ve hemşirelik örgütleri kurarak, her bireyin sağlıklı yaşam sürdürmesini mümkün kılacak sosyal bir ortam geliştirerek hastalıkları önleyen, yaşam süresini uzatan, beden ve ruh sağlığı içinde çalışabilme gücünü arttıran, böylece her vatandaşın sağlıklı ve uzun bir yaşam sürme hakkını gerçekleştirmeye uğraşan bir bilim ve sanattır.
1948 yılında DSÖ kurulmuş, II. Dünya Savaşından yoksul çıkan ülkelere yiyecek ve tıbbı yardım yapmaya başlamıştır.
Hastalanan bebekler ve çocuklar için hastaneler kurulmuş, beslenmeleri düzeltilip iyileştirilen bebekler ailelerine geri verilmiştir. Ancak iyileştirilen bebeklerin bir süre sonra hastalanarak tekrar hastanelere getirildikleri görülmüştür. Bu durumun bebeklerin yaşadıkları ortamdan kaynaklandığı ve bu ortamlar düzeltilmedikçe hastalıklarının önünün kesilemeyeceği fark edilmiştir. Önlemlerin toplum içinde alınmasının zorunluluğunun görüldüğü 1950’li yıllar halk sağlığı uygulamalarına olan ilginin arttığı bir dönem olmuştur. Korumanın iyileştirmekten daha ucuz olduğu ilkesinden hareketle koruyucu tıbbi uygulamalara önem verilmiş, sağlık hizmeti uygulamaları halkın içine girmiştir.
DSÖ ve UNICEF öncülüğünde 1978 yılında Kazakistan’ın Alma-Ata şehrinde Temel Sağlık Hizmetleri Konferansı toplandı. Türkiye’nin de katıldığı bu konferans sonunda önemli kararlar alınmıştır. Bu Konferans sonunda 2000 Yılında Herkese Sağlık amacına ulaşabilmenin yolunun Temel Sağlık Hizmetlerinden geçtiği bildirilmiştir.
Çağdaş Tıp İle Geleneksel Tıp Arasındaki Farklar
Geleneksel Tıp
- Hizmet edilen kişi hasta kişidir,
- İlişki hasta ve hekim arasındadır,
- Hizmet tedavi ve rehabilitasyonu önler,
- Hizmetten ödeme gücü olanlar yararlanır,
- Uygulamayı yapan çoğu kez hekimdir,
- Tedavinin amacı biyolojik bozukluğu gidermek,
- Kaynaklar daha çok yüksek teknolojiye ayrılır,
- İnsan gücü ülkenin gelişmiş bölgelerinde toplanır.
Çağdaş Tıp
- Hizmet edilen kişi herkes,
- İlişki tüm hekim ve tüm toplum arasında,
- Hizmet koruma, tedavi ve rehabilitasyonu kapsar,
- Hizmetten gereksinimi olanlar yararlanır,
- Uygulamalar ekip çalışmasını gerektirir,
- Tedavinin amacı, biyolojik, ruhsal, sosyal ve ekonomik bozukluğu gidermek.
- Kaynaklar en sık görülen, en çok öldüren ya da sakat bırakan hastalıklardan korunmaya ve tedaviye ayrılır.
- İnsan gücü tüm ülkeye dengeli sağlanır.